1ος Πολιτιστικός Περίπατος:Άνω Πόλη

Αγαπημένα μου παιδάκια και συνοδοιπόροι,

ας κάνω εγώ την αρχή.

Προσωπικά μου άρεσε ιδιαίτερα ο πρώτος μας πολιτιστικός περίπατος στην Άνω Πόλη, πιο συγκεκριμένα απόλαυσα τόσο τις ξεναγήσεις από τις μαθήτριες της Α΄ Λυκείου καθώς και την ίδια τη διαδρομή. Μου άρεσε επιπλέον, η αμεσότητα και η άνεση που χαρακτήρισε τους μαθητές της Β΄ Λυκείου κατά τη συνέντευξη με τον ηλικιωμένο κάτοικο της περιοχής. Ποια θα ήταν η πρόταση μου για την επόμενη φορά; Στα σημεία που μας ξεναγείτε αν μπορείτε να βρείτε κάτι πιο "πιπεράτο" με την έννοια κάποιον αστικό μύθο ή μια προσωπική μαρτυρία ή ένα απόσπασμα από ένα βιβλίο ή έναν χαρακτηριστικό πίνακα. Κάτι που να κινητοποιεί σε σχέση πάντα με τα ενδιαφέροντα του ακροατηρίου σας.

Κατά τη διάρκεια της βόλτας μας έγινε αναφορά στην μεγάλη πυρκαγιά του 1917. Αν κάποιος ενδιαφέρεται μπορεί να βρει περισσότερα στοιχεία στο άρθρο της παράλλαξης 

Όσο για τη φωτογραφία μου:

Χριστίνα Μιχαηλίδου

Πραγματικά, πολύ ωραίος περίπατος! Τον χάρηκα πάρα πολύ... Νομίζω ότι περπατήσαμε σε μια συνοικία της πόλης που μας ταξιδεύει σε άλλες εποχές και μας θυμίζει τη χαμένη ομορφιά της πόλης μας...

Συγχαίρω όλα τα παιδιά μας που εργάστηκαν με επαγελματισμό - ή καλύτερα, με μεράκι: οι ξεναγοί, που μας έδωσαν πληροφορίες που πραγματικά τις ήξεραν (και δεν τις διάβαζαν από μέσα...), οι φωτογράφοι, που δεν άφηναν τίποτε να ξεφύγει από τον φωτογραφικό φακό, και οι δημοσιογράφοι, για την πολύ ωραία συνέντευξη με τον παππού!

Αυτή τη φορά δεν τράβηξα πολλές φωτογραφίες (όλως περιέργως...). Έχω όμως μία, από ένα σπίτι που μου άρεσε.

Δημήτρης Σαλονικίδης

Μου ζητήθηκε να πω τις εντυπώσεις και την γνώμη μου για τον πρώτο μας περίπατο:ήταν ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΆ. Με τέλειο καιρό και πολύ καλή διάθεση απολαύσαμε την βόλτα μας στην άνω πόλη.Η ξενάγηση από τις μαθήτριες της Α' λυκείου ήταν ενδιαφέρουσα και ιδιαίτερα χρήσιμη στην προσπάθεια μας να μάθουμε όλοι μαζί καλύτερα την πόλη μας.Μπορώ να πω οτι ήταν από τις λίγες ξεναγήσεις που παρακολούθησα πλήρως διότι ήταν απο τα παιδιά προς τα παιδιά και οχι οι συνηθισμένες  που εμείς οι μαθητές ακούμε και ένας μεγάλος σε ηλικία ξεναγός μιλά! Μαγεύτηκα απο την ομορφιά των σπιτιών διότι διαφέρει με αυτά της υπόλοιπης πόλης,απο την πανοραμική θέα που κόβει την ανάσα και απο την "ποικιλία χωρών-μερών" που ήταν μαζεμένη στη περιόχη.
 Για να το διαπιστώσετε και μόνοι σας δείτε τις παρακάτω συγκρίσεις που έκανα:

ΣΥΜΠΈΡΑΣΜΑ; Η Σαλλονίκη μας είναι παντού!!

Χάρηκα ιδιαίτερα που περπατήσαμε και στην οδό με το όνομα του παππού καθηγήτριας του σχολείου μου!

*Θα ήθελα βέβαια στον επόμενο μας περίπατο να μην επισκεφτούμε ιερούς ναούς.

Τέλος σαν γνωστή φωτο-addicted μετά από πολύ υλικό και δυσκολία καταστάλαξα στην φωτογραφία μου για τον 1ο περίπατο.Μια γάτα(πολύ περισσότερο μοντέλο) σε ένα σοκάκι της περιοχής...

Ράλλια Ρατοπούλου

Ήταν μια ενδιαφέρουσα εμπειρία,περάσαμε όμορφα και μάθαμε αρκετά  πράγματα για την Άνω πόλη! Ήταν ωραία που γνωρίσαμε κάποιους κάτοικους της περιοχής και μας βοήθησαν να μάθουμε πληροφορίες για την περιοχή που δεν θα μπορούσαμε να βρούμε απο άλλες πήγες.

Ιωάννα Ράντζα

1 ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ  ΛΥΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

«ΜΑΝΟΛΗΣ ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΣ»

Η Δημοτική Βιβλιοθήκη της Άνω Πόλης

Ντελή Μαρία-Ντελή Δέσποινα

Oι δρόμοι έχουν τη δική τους ιστορία… Όπως και οι πόλεις.

Τα κτήρια έχουν μνήμες. Είναι σαν παλίμψηστα, που πάνω τους εγγράφεται αδιάκοπα  το παρελθόν και το παρόν.

Στη Θεσσαλονίκη, τη «νύμφη του Θερμαϊκού», εικόνες του χθες και του σήμερα μπλέκονται αξεδιάλυτα, κι αυτό  το καταλαβαίνει κανείς, όταν βρεθεί –έστω για λίγο- στην Άνω Πόλη και εστιάσει στη ρυμοτομία της.

Εκεί θα δει να συνυπάρχουν μικρά σπίτια, με στοιχεία παραδοσιακής αρχιτεκτονικής, αυλές και λουλούδια, θα περπατήσει σε δαιδαλώδη, στενά, σοκάκια που ανηφορίζουν και κατηφορίζουν, θα συναντήσει βυζαντινές εκκλησιές δίπλα-δίπλα με  οικοδομήματα  πιο καινούργια.

Μία αλλιώτικη γοητεία αναδύει  η Άνω Πόλη κι είχαμε την ευκαιρία αυτό να το διαπιστώσουμε, όταν ένα κυριακάτικο πρωινό του Ιανουαρίου (22/1/2017)ξεκινήσαμε μαζί με τους συμμαθητές μας και τους συνοδούς καθηγητές μας (κ. Μιχαηλίδου Χρ., κ. Σαλονικίδη Δ., κ. Αντικουλάνη Κ.) τον περίπατό μας- ο οποίος εντάσσεται σε σχετικό πολιτιστικό πρόγραμμα που  υλοποιείται στο σχολείο μας τη φετινή χρονιά.

Όλη η  ζωή στην Άνω Πόλη μοιάζει να κυλά κάτω από τα τείχη και τις αναμνήσεις που δεν φυλακίζονται ποτέ. Μένουν πάντα ελεύθερες, να ξεχύνονται  μέσα από τις ιστορίες των παππούδων που προσπαθούν να φωτίσουν τα γεγονότα μιας άλλης εποχής…

Στην πλατεία Ρομφέη (Κουλέ Καφέ)  –για την οποία έγραφαν στις αρχές του 20^ου αιώνα πως ήταν «η ωραιότερη και θελκτικότερη  συνοικία της Θεσσαλονίκης» κι αυτό την καθιστούσε  το κοινωνικό κέντρο της Άνω Πόλης-μαγνητίζει το βλέμμα του επισκέπτη ένα  επιβλητικό οικοδόμημα που δεσπόζει στο χώρο. Βρίσκεται στην οδό Κρίσπου 7 και  αρχικά ήταν  κατοικία  του Οθωμανού στρατιωτικού διοικητή της πόλης μετά το 1897  Χιφζί μπέη.

Πρόκειται για ένα κτήριο των αρχών του 20^ου αιώνα, που  ξεχωρίζει για την αρχιτεκτονική του. Είναι μία διπλή τριώροφη κατοικία, με έντονα νεοκλασικά στοιχεία στην πρόσοψή της (ψευτοπαραστάδες, επίκρανα, κτλ) που χτίστηκε κατά την περίοδο 1897-1905.

Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο στην κύρια όψη της είναι  το ότι οι δύο όροφοι   ακουμπούν σε φουρούσια (προεξοχές) και διαμορφώνονται δύο κατακόρυφα καμπυλόγραμμα τμήματα  που διασπούν αρμονικά την πλατυμέτωπη επιφάνεια του κτηρίου.

Η απόλυτη, λοιπόν, συμμετρία της πρόσοψης και ο τονισμός των διώροφων καμπυλόγραμμων προεξοχών πάνω από τις εισόδους αυτών των δίδυμων κατοικιών δημιουργούν μία επιβλητική σύνθεση με αστικό χαρακτήρα, που έχει εμφανείς ομοιότητες με αντίστοιχα οικοδομήματα του ευρύτερου βαλκανικού χώρου. Γι΄ αυτό άλλωστε   η κατοικία χαρακτηρίστηκε από τους ερευνητές ως αξιόλογο παράδειγμα βαλκανικού σπιτιού.

Μετά το 1917 το κτήριο στέγασε πρόσφυγες και, κατά καιρούς, σχολεία της δημοτικής και μέσης εκπαίδευσης (για ένα διάστημα το 7^ο Γυμνάσιο Αρρένων).

Σήμερα, ανακαινισμένο πλέον, στεγάζει τη Δημοτική Βιβλιοθήκη της Άνω Πόλης και  αξίζει κανείς να το επισκεφτεί  για να θαυμάσει την αρχιτεκτονική του που συνδυάζει ποικίλες επιδράσεις και να αναστοχαστεί  ταυτόχρονα πώς μεταβλήθηκε η χρήση του μέσα στο χρόνο, ακολουθώντας   την ιστορική πορεία της Θεσσαλονίκης.

Ιανουάριος 2017

Καταπληκτική εμπειρία. Αν και κουραστική, ιδιαίτερα για εμάς τους αγύμναστους, άξιζαν και με το παραπάνω οι αρκετές ώρες περπατήματος. Γνωρίσαμε γειτονιές της ίδιας μας της πόλης, την ομορφιά των οποίων πολλοί από εμάς αγνοούσαμε. Μαγευτικοί πέτρινοι δρόμοι, ανθισμένα λουλούδια και ευδιάθετοι και φιλόξενοι κάτοικοι. Η Άνω Πόλη θύμιζε τοπίο γραφικού χωριού. Συνιστώ ανεπιφύλακτα τον οποιονδήποτε να την επισκεφτεί και να την γνωρίσει καλύτερα.

Ειρήνη Παλαιοπούλου

  
Πέρασα πολύ  όμορφα εκείνο το πρωί της Κυριακής, παρ' όλο που ήταν μία περίοδος που ήμασταν αρκετά πιεσμένοι από τις υποχρεώσεις μας. Ήταν μια πολύ διαφορετική βόλτα, σε μία περιοχή που δεν είχα επισκεφτεί, παρά ελάχιστες φορές. Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση το γεγονός πως οι άνθρωποι που μένουν στην Άνω Πόλη δυσκολεύονται να μετακινηθούν στην πόλη, λόγω των στενών δρόμων και του ανεπαρκούς δικτύου συγκοινωνίας. Είναι μια πολύ ωραία περιοχή με αρκετά κτήρια παλιάς αρχιτεκτονικής που της δίνουν ένα διαφορετικό κλίμα. 

            Αντωνία Τσαμοπούλου